In dit gebied is de oude natuurlijke kronkelende loop van de Groote Beerze te zien. De Landschotsche Heide ook Landschotse Heide genoemd is een heidegebied met een aantal grote vennen waarvan de Keijenhurk het grootste is. Het gebied is een gevarieerd heidegebied zo treffen we er zowel natte heide (dopheide) als droge heide aan (struikheide). De runderen die er grazen zorgen ervoor dat de heideplanten niet worden overwoekerd door gras en struikgewas. Het noordelijk gelegen Kuikseindsche Heide of Kuikeindse Heide is een bosgebied dat hoofdzakelijk bestaat uit naaldhout. In dit bos staan op een heuvel d’n Biebult stalletjes met diverse bijenvolken. In het Molenbroek wordt beek de Kleine Beerze gevolgd. In Middelbeers splitst de Kleine Beerze zich, een deel van het water wordt via het Omleidingskanaal Kleine Beerze afgevoerd en de Kleine Beerze zelf gaat als klein beekje verder. Als bezienswaardigheid komt men aan het begin van de wandeltocht langs de Oude Sint-Willibrordus kerk of kortweg Het Oude Kerkje, het kerkje is een gaaf bewaard gebleven bakstenen gotische dorpskerkje uit de 15e eeuw. Op de Landschotsche Heide komt men langs een plek die in WOII door de Duitse piloten in opleiding gebruikt werd voor bombardement oefeningen, men had daarvoor op de heide een haven met boten nagebootst in de vorm van 50 meter lange en 7 meter brede aardenwallen omgeven door een sloot. Om het vanuit de lucht het zo realistisch mogelijk uit te laten lijken zouden op de aardenwallen ook nog houten kajuiten hebben gestaan. Bij een van de aardenwallen liggen nog enkele oefenbommen die toen gebruikt werden. Aan het einde van de tocht passeert men Den Ouwe Tôrre, deze toren is tussen 1300 en 1350 tegen een al bestaande kerk gebouwd. In de 15de eeuw is de kerk vergroot is de toren opgehoogd. Later in de 17de eeuw tijdens de protestantse overheersing is de kerk verwaarloosd. De toren is blijven staan en in 1968 gerestaureerd.