De Everbeekse bossen bestaan uit het Hayesbos, het Trimpontbos, het Steenbergbos en Keelenberg. Het zijn oude bossen, die gekenmerkt worden door een weelderige voorjaarsflora met tapijten van wilde hyacint en bosanemoon. Het reliëf is er grillig. Er zijn talrijke bronnen en kronkelende bronbeken. Vooral majesteuze beuken domineren het zicht, maar ook zomereiken, haagbeuken en populieren nemen een belangrijke plaats in. In de valleitjes vinden we essen en zwarte elzen. Op de valleiflank van de Terkleppebeek, die ontspringt in het Trimpontbos, liggen nog enkele kleinere maar waardevolle bosjes. Het zijn samen met de grotere boskernen restanten van het uitgestrekte Poodsbergbos, dat zich tot in de vroege Middeleeuwen uitstrekte tussen Ronse en Everbeek. Het Everbeekse landschap oogt afwisselend en verrast telkens weer. De bossen baden in een kleinschalig landschap met weiden, akkers en grazige valleitjes, talrijke bomenrijen, kronkelende en soms holle wegen. Geen wonder dat hier nog zoveel planten- en diersoorten standhouden die elders in Vlaanderen sterk achteruitgaan of reeds verdwenen zijn. Typische dieren voor de streek zijn o.m. bosvogels zoals bosuil, wespendief, havik, houtsnip en verschillende soorten spechten. Sinds kort is ook het ree terug in het gebied. Minder opvallend, maar evengoed aanwezig, zijn de eikelmuis en de eekhoorn. Vooral de schitterende bronbeekjes herbergen een verrassende fauna. Twee zeldzame vissoorten komen hier nog voor: de beekprik en de rivierdonderpad. De beekjes zijn ook de woonplaats van andere typische en in Vlaanderen zeldzame diersoorten zoals de waterspitsmuis, de vuursalamander en de bronlibel.

Bij het begin van een losweg langs de Priemstraat en op de hoek van een akkerperceel flankeren twee lindes een veldkruis. Het zijn gekandelaarde zomerlinden, mooi gelegen bovenop een kouter. Van ver zichtbaar zijn ze een baken in het landschap.

De naam van de Pijkskapel is afkomstig uit het Frans, chapelle de la paix. Die werd in 1815 opgetrokken door 3 soldaten uit als dank voor het overleven van de veldtocht naar Rusland met Napoleon. Ze is volledig verdwenen, enkel de vloer is nog teruggevonden. Die jongens plantten elk een taxusboompje bij hun kapel. Twee daarvan zijn verdwenen, één staat er nog als stille getuige van de voorbije 200 jaar. Op de site werd een kunstwerk in Cortenstaal, ontworpen door Peter Jacquemyn, opgericht met het verhaal van de Everbekenaren in gedwongen dienst van Napoleon.

Tiep-Tiap is de naam van een wandelpad en heuvel. De helling gaat stijgend over in Lobe en wordt ook wel Lobe genoemd. Iets meer naar het noordoosten beklimt de Fayte dezelfde heuvelrug, maar dan vanuit het noorden.