Veldnamen zoals 't Eeuwig Leven, Aan 't Elfde, De Pijp, Koe-uier en Lumme Buske zijn enkele van de vele veldnamen in dit gebied. Elk van deze namen zeggen iets over het betreffende stukje peel, zoals 't Eeuwig Leven. Op deze plek heeft ooit een herberg met die naam gestaan, een mooie naam voor een rustpunt in een gevaarlijk veenmoeras met verraderlijke drijftillen waarin je zomaar kon verdwijnen. De Pijp waarnaar deze route is vernoemd zijn plekken waar men in de pauzes van het werken in de Peel een pijp rookte. Vanwege het brandgevaar was het verboden om zomaar ergens te roken. Dit gebeurde alleen in de kuil of op een plek waar het niet brandgevaarlijk was. De Peelwerkers hadden ook een zilveren dopje op de pijp om te voorkomen dat er vonkjes vanaf kwamen. Bovendien rookten ze niet als ze onderweg waren vanuit de kuil naar huis, tot buiten de Peel. Verder gaat de wandeltocht door de Vossenberg, het hoogste deel van de Peel, zo genoemd omdat vossen in deze zandheuvel graag hun holen maakten. Vanwege de hoge en droge ligging leek het ook een ideale plek voor het leger om te gebruiken voor de verdediging in de Tweede Wereldoorlog. De kazematten die men aan de Vossenberg passeert zijn onderdeel geweest van de Peelraamstelling (1939-1940).