Deze wandeling gaat van de Boseindse Bergen naar de vallei van de Witte Nete. Hier wandel je over een plankenpad langs de Zwarte Nete door broekbossen en kletsnatte moerassen met de vreemde namen zoals den Haring, de Weense Putten en de Koeibemdekens. Daarna gaat het in de richting van de Retiese watermolen aan de Witte Nete. Van de molen wandel je naar de Beverdonkse Heide een lappendeken van bossen en open vlaktes, weilanden en akkers.
Afstand: 10 km.
Tijd: 2u30.
Graad: Licht.
Type: Rondwandeling.
Gps Track: Ja.
Routebeschrijving: Ja.
Rolwagen: Niet geschikt.
Hond: Aangelijnd toegelaten.
Totale stijging: Vlak.
Aard: 80% onverhard.
Markering: Knooppunten.
Wandelschoenen aanbevolen.
Advertentie.
Witte en Zwarte Nete.
De route gaat van het vertrekpunt langs een verharde weg naar de Boseindse Bergen. Je gaat door dit naaldbos langs kleine bospaadjes in de richting van de Vallei van de Witte Nete. Hier wandel je over een plankenpad door broekbossen en moerassen naar een uitkijkplatform waar je een zicht krijgt op de Witte Nete. Onderweg staan verschillende informatieborden met als titel “Terug naar de toekomst”. De borden tonen foto’s van het gebied tussen 1940 en 1950 die gemaakt zijn door Henri Van den Wildenbergh. Aan knooppunt 43 kom je op een plaats waar vroeger een Olieslagmolen heeft gestaan, hier kan je gezellig picknicken. Langs een verharde weg wandel je naar de Retiese watermolen. Van de molen gaat de wandeling verder over onverharde wegen en paden door de Beverdonkse Heide. Juist voor knooppunt 93 kan je even afbuigen van het pad en naar een gedenkplaat gaan voor een neergestorte Halifax tijdens de Tweede Wereldoorlog, ongeveer 1 km extra rekenen. Het laatste gedeelte gaat voornamelijk door een naaldbos terug naar het vertrekpunt.
Download PDF voor te volgen knooppunten.
POI 1 - Witte Netevallei.
Omdat de Witte en de Zwarte Nete tijdens natte perioden overstromen, wordt er telkens een dun laagje lemig materiaal afgezet. Dat proces is al duizenden jaren aan de gang, waardoor langzaam maar zeker een zandleembodem is ontstaan, die is omgeven door een zandlandschap. Dicht bij de historische watermolen kan je het rivierlandschap ontdekken, met mysterieuze broekbossen, bloemrijke hooilanden en kletsnatte moerassen in oorden die luisteren naar vreemde namen zoals den Haring, de Weense Putten en de Koeibemdekens. Als je goed rondkijkt, zie je het netwerk van greppels en grachtjes nog, dat vroeger gebruikt werd om de hoger gelegen gronden licht te ontwateren en de lager gelegen delen te bevloeien met kwelwater. Zo konden de beemden tot drie keer per jaar gemaaid worden. Helemaal in het oosten van de Weense Putten bevinden zich de resten van een eigenaardig geologisch fenomeen: een paraboolduin. Dat is een hoefijzervormige droge zandstrook met een verzopen panne of laagte tussen de benen. De duin vormde eeuwenlang de geliefkoosde zavelgroeve voor de gehuchten in de buurt. Als gevolg daarvan blijft er enkel nog een richeltje van over. De rest zit verwerkt in huizen, bruggen en wegen..
Natuurpunt.
www.natuurpunt.be.
POI 2 - Olieslagmolen.
Plek waar vroeger een Olieslagmolen stond is nu een mooi plaatsje om te picknicken.
Geen extra informatie.>
POI 3 - Watermolen Retie.
Op de Witte Nete bevindt zich een schilderachtige, maalvaardige graanwatermolen. Hoewel de oudste vermelding pas uit 1633 dateert, bestond deze molensite wellicht al in de 14e eeuw. Het huidige bakstenen molenhuis dateert uit 1765 en vervangt een houten constructie uit 1658. Juridisch was het een zogenoemde banmolen. Zulke molens stonden onder toezicht van de dorpsheer; elke onderdaan was verplicht er zijn graan te laten malen en een gedeelte van het meel als belasting in natura aan de soevereine heer af te staan. In de middeleeuwen straalden molens derhalve een zekere macht en invloed uit. De watermolen is van het onderslagtype. Dit type was het meest aangewezen op de traag stromende waterlopen in de Kempen. Om de drijfkracht en de snelheid van het water op te voeren, bouwde men een stuw- en sluiswerk. Ter hoogte van het onderste kwart van het rad creëerde men een artificiële stroomversnelling. Zowel de binnen- als buiteninstallatie van deze watermolen is volledig intact.
Gemeente Retie.
www.retie.be
POI 4 - Gedenkplaat Halifax.
Voor knooppunt 93 staat een wegwijzer naar het monument van een Halifax. Het monument bevind zich op 500 meter van de route, heen en terug dus 1 kilometer bijrekenen. Op zaterdag 23 oktober 1999 werd een gedenkplaat onthuld op de plaats waar 56 jaar geleden Halifax II JN920 LK-L JN 920 van 51 Squadron RAF neerstortte, en waarbij de zeven bemanningsleden om het leven kwamen.
Geen extra informatie.
